Zapadł wyrok w sprawie zabójstwa Mirona B.

25 lat pozbawienia wolności dla Mariusza S. za zabicie Mirona B. i 4 lata i 6 miesięcy wiezienia dla Marzeny B. za zacieranie śladów - taki wyrok wydał 11 września Sąd Okręgowy w Łodzi w sprawie głośnego zabójstwa z listopada 2017 r. 

W procesie na ławie oskarżonych zasiedli żona ofiary - Marzena B. i jej kochanek Mariusz S. Oskarżeni byli o to, że działając wspólnie i w porozumieniu w zamiarze bezpośrednim doprowadzili do pozbawienia życia Mirona B. Sąd nie znalazł jednak wystarczajacych dowodów ani na zaplanowane działanie pary, ani na realny współudział Marzeny B. w zbrodni. 

Wyrok ogłosił przewodniczący składu sędziowskiego Piotr Wzorek. Sąd uznał Mariusza S. winnym tego, że 27 listopada 2017 r. działając w zamiarze ewentualnym pozbawienia życia Mirona B., używając wobec niego paralizatora, bijąc go i uciskając jego szyję, doprowadził do jego zgonu w wyniku gwałtownego uduszenia. Za czyn ten Sąd skazał Mariusza S. na 25 lat pozbawienia wolności . Współoskarżoną Marzenę B. Sąd uznał winną w zakresie działania w zamiarze udaremnienia postępowania karnego poprzez usunięcie śladów krwi z mebli, podłogi, a także udostępnienia Mariuszowi S. samochodu celem wywiezienia przez niego zwłok Mirona B., za co skazał ją na 4 i pół roku pozbawienia wolności. Ponadto Sąd orzekł od Mariusza S. nawiązkę na rzecz syna zamordowanego w kwocie 50 tys. zł.

Oskarżonym zaliczono na poczet kary okres tymczasowego aresztowania i przedłużono areszt, bo wyrok nie jest jeszcze prawomocny. Stronom przysługuje prawo do apelacji.

Prokurator Jan Snopkiewicz nie wyklucza apelacji, ale musi najpierw zapoznać się z pisemnym uzasadnieniem wyroku. Z kolei obrońca oskarżonej na tę chwilę nie przewiduje odwołania, gdyż w jej przypadku kara jest znacząco niższa od tej, jakiej żądała prokuratura. Obrońcy oskarżonego na ogłoszeniu wyroku nie było.  

Mariusz S. do końca walczył o ponowne rozpatrzenie sprawy, próbował składać nowe wnioski dowodowe, których jednak Sąd nie przyjął. Zbulwersowany oskarżony zażyczył sobie wyjść z sali rozpraw tuż po ogłoszeniu wyroku, a przed jego ustnym uzasadnieniem. Został więc wyprowadzony przez policyjnych konwojentów. Na sali do końca pozostała Marzena B., pogrążona we łzach.

Płakała też, po wysłuchaniu wyroku, siostra zamordowanego Emilia K., która liczyła na wyższą karę dla bratowej, przekonana o jej współodpowiedzialności za zbrodnię.

Więcej o sprawie napiszemy w gazetowym wydaniu Nowego Łowiczanina i e-wydaniu.