Nie żyje wybitny klarnecista Edward Bednarek

Wspaniały, skromny i bardzo uczynny facet. Wielka strata. I tak zwyczajnie, po ludzku, i dla łowickiego folkloru. Miałem okazję poznać Go trochę jeszcze w dzieciństwie. Jego babcia dorabiała do niezwykle mizernej emerytury prowadząc stragan na parafialnych odpustach. Często jej w tamtych, trudnych i siermiężnych, czasach pomagał. Uwielbiałem słuchać Jego grę na klarnecie. Samouk, a jaki wirtuoz! Zbliżało nas jeszcze to, że urodziliśmy się, można powiedzieć po sąsiedzku. ON z jednej strony Wisły, w Wyszogrodzie, ja z drugiej, w Kamionie.
PANIE ŚWIEĆ NAD JEGO DUSZĄ.

Szkoda człowieka, pamiętam Go jeszcze z Podrzecznej, bardzo pomocny, sympatyczny, bezproblemowy. Widać Panu Bogu potrzebny był dobry klarnecista.

Znałem dobrze Edwarda, jeszcze z czasów Zespołu Pieśni i Tańca "Kolejarz" ( ktoś pamięta ?) oraz kolejowej orkiestry dętej ( zamierzchła przeszłość...). W obydwu zespołach był Edward pierwszym klarnecistą, aczkolwiek nie jedynym ... Był to autentyczny, naturalny talent muzyczny, zwłaszcza w dziedzinie klarnetu, co przyznawał też Stefan Winnicki, kolejny urodzony talent muzyczny i także mistrz klarnetu. Obaj grają teraz oberki i kujony na szmaragdowych łąkach u podnóża Pana. Jestem przekonany, że bardzo Mu się podoba

Edziu - niech Ci ziemia lekką będzie.

Miałem przyjemność i zaszczyt wiele razy grać z Edwardem. Wielka strata dla nas, dla Łowicza, dla folkloru. Zawsze będziesz w mojej pamięci. Będę się modlił za Ciebie. Sylwek