Lęk separacyjny u psa - czym może być spowodowany?

Psy cenią towarzystwo swych opiekunów – przywiązują się one do członków rodziny. Niestety, nierzadko wiążącym się z tym problemem jest rozwinięcie się lęku separacyjnego. Zaburzenie to wymaga podjęcia odpowiedniego działania, gdyż wpływa ono na komfort życia zarówno pupila, jak i jego właścicieli. W tym artykule przedstawiamy, czym jest lęk separacyjny u psa i wskazujemy, czym może być on spowodowany. Ponadto, oferujemy pewne wskazówki, jak pomóc zwierzęciu z tym zaburzeniem.

Lęk separacyjny u psa – czym jest?

Lęk separacyjny to jedno z coraz częściej spotykanych zaburzeń zachowania u psów. Psy to z natury zwierzęta społeczne, które mają trudności w zaadaptowaniu się do warunków izolacji od opiekunów. Lęk separacyjny u psa stanowi zespół zachowań, który charakteryzuje się odczuwanym niepokojem, gdy zwierzę zostaje samo bądź jest oddzielone od osoby lub osób, z którymi jest związane. Nieobecność opiekuna wiąże się z występowaniem silnych reakcji lękowych.

Lęk separacyjny u psa – objawy

Wspomniane silne reakcje lękowe przyczyniają się do negatywnych zachowań. Pies z lękiem separacyjnym może załatwiać swe potrzeby fizjologiczne, niszczyć rzeczy osobiste domowników czy meble, a także przejawiać zachowania destrukcyjne – samookaleczać się czy wygryzać własną sierść. Co więcej, nierzadko pojawia się przy tym wokalizacja. Oprócz tego, lękowi towarzyszy wzmożone ślinienie się i oblizywanie, szybkie oraz płytkie zianie czy napięcie mięśni. Zauważalne mogą być także zaburzenia snu, nadwrażliwość na ból oraz brak skupienia. Warto także wspomnieć, że lęk separacyjny u psa objawia się psychoruchowym pobudzeniem. Zwierzę może przemieszczać się, krążyć wokół i wykonywać inne powtarzalne czynności.

Nie należy ignorować problemu występowania lęku separacyjnego u psa. Długotrwale odczuwany niepokój u zwierzęcia może mieć negatywny wpływ na jego narządy i układy – pies może cierpieć na problemy z układem odpornościowym, uszkodzeniem zębów czy dziąseł, pojawienie się zmian w krtani i migdałkach. Ponadto, szkodliwy wpływ może obejmować układ pokarmowy, co może objawiać się biegunką, wymiotami, a nawet skrętem żołądka.

Lęk separacyjny u psa – przyczyny

Wśród głównych przyczyn rozwinięcia się lęku separacyjnego u psa wymienia się nieprawidłową socjalizację bądź jej całkowity brak. Już od piątego tygodnia życia zwierzęcia obserwowana jest wtedy skłonność do lękowych reakcji – problem ten narasta do dwunastego tygodnia życia szczenięcia. Zaburzenie to rozwija się z powodu pewnych zaburzeń w relacji człowieka ze zwierzęciem – może ono wynikać ze zbyt emocjonalnego podejścia do psa. Należy wspomnieć, że zaburzenie to nierzadko spotyka również szczenięta, które zostały zbyt szybko zabrane od matki bądź odchowane bez niej.

Przyczyną lęku separacyjnego może być nagła zmiana w życiu pupila, przykładowo przeprowadzka, bądź traumatyczne przeżycia – należy do nich m.in. oddanie zwierzęcia do schroniska, doświadczenie przemocy, choroby. Badania wskazują również na znaczenie rasy – chociaż zaburzenie może występować u psów każdej rasy, często pojawia się ono u mieszańców. Należy jednak zaznaczyć, że przyczyną tego może nie być sam fakt bycia mieszańcem – takie psy mogą częściej doświadczać porzucenia, oddania do schroniska.

Podsumowując, lęk separacyjny u psa może pojawić się przez nieprawidłową socjalizację, genetyczne uwarunkowania, traumatyczne przeżycia, takie jak oddanie do schroniska, choroba czy przemoc, jak i doświadczenie nagłej zmiany w życiu.

Lęk separacyjny u psa – jak pomóc zwierzęciu?

Aby pomóc psu z lękiem separacyjnym, niezbędna jest specjalistyczne wsparcie. Współpracując z behawiorystą, możliwe jest modyfikacja zachowania zwierzęcia oraz kontrola środowiska. Wtedy ważne jest ustalenie harmonogramu dnia, pilnując czasu posiłków, spaceru i zabawy. Niezbędne jest zaplanowanie aktywności psa, aby możliwe było rozładowanie napięcia.

Odkryj więcej cennych wskazówek oraz porad na blogu, dzięki którym zadbasz o zdrowie psychiczne i fizyczne swojego pupila: https://www.przychodnianovet.pl/artykuly/blog/.

Istotnym elementem jest trening posłuszeństwa oraz niezależności. Występowanie lęku separacyjnego u psa wymaga podjęcia działania i rozpoczęcia ćwiczeń codziennego pozostawiania pupila samego w domu. Początkowo należy zostawiać psa samego na kilka minut, a gdy zwierzę zacznie się przyzwyczajać, sukcesywnie wydłużać ten czas. Ważną kwestie stanowi odwrażliwianie psa na sygnały, które kojarzą się z wychodzeniem z domu oraz na samo wychodzenie opiekunów z domu. Leczenie tego zaburzenia może obejmować również masaż TTouch czy wykorzystanie klatki kennelowej. Niekiedy wsparcie leczenia zaburzeń obejmuje farmakoterapię. Działanie to musi jednak zostać skonsultowane z lekarzem weterynarii!

Jeśli nasze zwierzę zmaga się z lękiem separacyjnym, powinniśmy poradzić się behawiorysty – specjalista ten pomoże w leczeniu zaburzenia. Należy pamiętać, aby nie ignorować tego problemu!