Terapia analogami GLP-1. Leczenie otyłości

Leczenie farmakologiczne z użyciem analogów GLP-1 wykazuje wysoką skuteczność, zarówno w leczeniu cukrzycy typu 2, jak i otyłości. To nowoczesna terapia, która pomaga regulować poziom glukozy, uczucie sytości i redukować masę ciała. W artykule omawiamy najważniejsze informacje nt. agonistów receptora GLP-1!

Co to jest GLP-1 i jak działa?

O GLP-1 zrobiło się głośno w ostatnich latach. Co to jest GLP-1 i jak działa? GLP-1, czyli glukagonopodobny peptyd 1, to hormon wydzielany w przewodzie pokarmowym w odpowiedzi na pokarm. Jego główną rolą jest regulacja poziomu glukozy we krwi poprzez stymulację insuliny i hamowanie glukagonu. GLP-1 zwiększa sytość i redukuje głód.

Zatem rola jelitowego hormonu GLP-1 w organizmie skupia się przede wszystkim na regulacji poziomu cukru i wzmocnienia uczucia sytości. Jego czas działania jest krótki - zaledwie kilka minut - w porównaniu do analogów w postaci leków, które działają wiele godzin lub dni.

Jak analogi GLP-1 wpływają na leczenie otyłości?

Agoniści receptora GLP-1 to nowoczesna grupa leków do walki z otyłością i nadwagą.

Między analogami GLP-1 a odchudzaniem istnieje ścisłe powiązanie, wynikające z ich mechanizmu działania, skuteczności i właściwości terapeutycznych. Na czym to polega? Analogi GLP-1, czyli agoniści specyficznych receptorów dla tego hormonu (i jego biotechnologicznych analogów), naśladują działanie naturalnego GLP-1.

Jak dokładnie działają analogi GLP-1? Zmniejszają one łaknienie, m.in. poprzez opóźnienie opróżniania żołądka. Ponadto regulują metabolizm glukozy, co wpływa na zwiększenie uczucia sytości i umożliwia utratę masy ciała.

Mówiąc prościej, pacjenci przyjmujący analogi GLP-1 rzadziej odczuwają głód i mają lepiej kontrolowaną glikemię (zarówno na czczo, jak i poposiłkową).

Pamiętaj, że leczenie otyłości, szczególnie analogami GLP-1 może wymagać konsultacji diabetologicznej! By pójść na badania, możesz skorzystać z usługi e skierowanie na badania.

Czy GLP-1 stosuje się w leczeniu otyłości? Tak, najnowsze preparaty z tej grupy są zarejestrowane nie tylko dla osób z cukrzycą typu 2, ale również do leczenia farmakologicznego otyłości (BMI >30) oraz nadwagi (BMI 25-30) u osób z chorobami towarzyszącymi wynikającymi z nadmiernej masy ciała.

Podsumowując, analogi GLP-1 wspierają walkę i leczenie otyłości i nadwagi, regulując różne parametry metaboliczne, w tym poziom glukozy.

Chcesz omówić możliwość stosowania analogów GLP-1 w leczeniu otyłości? Skorzystaj z konsultacji online w Med24! Podczas konsultacji może zostać wystawione zwolnienie lekarskie, a także gdy lekarz stwierdzi taką konieczność – recepta.

Jakie analogi GLP-1 są dostępne na rynku?

Na rynku dostępnych jest kilka preparatów będących analogami GLP-1, które są stosowane zarówno w leczeniu cukrzycy typu 2, jak i otyłości. Najważniejsze wśród nich to:

• semaglutyd (lek na otyłość i cukrzycę), dostępny w postaci preparatów Ozempic i Wegovy (zastrzyki podskórne), a także wyjątkowo w formie tabletek (Rybelsus);
• liraglutyd w leczeniu otyłości (Saxenda);
• dulaglutyd (Trulicity);
• eksenatyd (Bydureon), który wykazuje najmniejszą skuteczność w redukcji masy ciała do wyżej wymienionych.

Najnowszym przedstawicielem o szerszym zakresie działania jest tirzepatyd (Mounjaro), który jest agonistą zarówno receptorów GLP-1, jak i GIP (glukozozależnego peptydu insulinotropowego).

Jakie są różnice między analogami GLP-1 jako lekami na odchudzanie? Główne różnice to:

• różnice w dawkach początkowych (np. 2,5 mg tirzepatyd, 0,25 mg semaglutyd w zastrzykach raz w tygodniu lub 0,6 mg liraglutyd codziennie) i podtrzymujących;
• rodzaj podania - większość jako zastrzyki podskórne z wyjątkiem tabletek z semaglutydem;
• mechanizm działania w przypadku tirzepatydu i pozostałych analogów GLP-1;
• skuteczność w redukcji masy ciała (tirzepatyd>semaglutyd>liraglutyd / dulaglutyd > eksenatyd);
• zróżnicowany zakres cenowy miesięcznej terapii (od kilkuset do kilku tysięcy). 

Mimo tych różnic większość analogów GLP-1  to skuteczne leki na odchudzanie, co znalazło potwierdzenie w badaniach klinicznych.

Warto wiedzieć, że leczenie otyłości to złożony proces, która może wymagać udziału lekarzy wielu różnych specjalizacji - nie tylko obesitologa (lekarz od otyłości), ale również kardiologa (w przypadku nadciśnienia tętniczego, chorób układu krążenia), endokrynologa (w przypadku zaburzeń hormonalnych), dermatologa (w przypadku grzybicy skóry i paznokci), diabetologa (w przypadku cukrzycy) czy ginekologa (w przypadku kobiet, które z powodu otyłości mają problem z zajściem w ciążę lub jej utrzymaniem).

Skuteczność terapii analogami GLP-1 w leczeniu otyłości

Badania kliniczne dotyczące skuteczności GLP-1 na odchudzanie mają pozytywne rezultaty w leczeniu otyłości. Pacjenci stosujący te leki odnotowują utratę masy ciała na poziomie 5-15% w ciągu roku. To znaczące efekty terapii GLP-1. Badania wskazują, że największą skuteczność wykazuje tirzepatyd, gdzie utrata masy ciała sięga 20%. W dalszej kolejności wymienia się semaglutyd (15%), liraglutyd (8-10%), dulaglutyd (5%).

Wyniki badań GLP-1 wskazują, że terapia jest skuteczniejsza od wielu innych metod farmakoterapii otyłości w porównaniu z orlistatem lub bupropionem+naltreksonem. Terapia analogi GLP-1 to nieinwazyjna metodą leczenia otyłości (również farmakologicznej) o coraz większej skuteczności klinicznej z mniejszą pulą powikłań w porównaniu do operacji bariatrycznej.

Dla kogo jest wskazana terapia analogami GLP-1?

Terapia analogami GLP-1 jest zalecana osobom z otyłością, u których wskaźnik masy ciała (BMI) przekracza 30 kg/m² lub dla osób z nadwagą (BMI ≥27 kg/m²) w połączeniu z innymi chorobami towarzyszącymi (cukrzyca typu 2, nadciśnienie). Wskazania GLP-1 obejmują również pacjentów, którzy mają trudności z kontrolą apetytu lub u których tradycyjne metody redukcji masy ciała okazały się nieskuteczne.

Jednakże nie wszyscy mogą stosować tę terapię. Przeciwwskazania do GLP-1 obejmują osoby:

• wykazujące nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku;
• kobiety w okresie ciąży i/lub karmienia piersią;
• z lekką nadwagą bez chorób współtowarzyszących jak np. cukrzyca typu 2.

Przed rozpoczęciem terapii lekarz ocenia indywidualne ryzyko pacjenta, aby ustalić, kto może stosować GLP-1. W razie jakichkolwiek przeciwwskazań konieczne jest rozważenie alternatywnych metod leczenia otyłości.

Efekty uboczne terapii analogami GLP-1

Najczęściej zgłaszane skutki uboczne terapii GLP-1 to dolegliwości gastryczne, takie jak nudności, wymioty, biegunki i zaparcia. Zazwyczaj mają one charakter przejściowy i ustępują po kilku pierwszych dawkach.

Jak radzić sobie z efektami ubocznymi GLP-1? Kluczowe dla złagodzenia działań niepożądanych jest:

• stosowanie lekkiej diety,
• picie dużej ilości wody,
• stopniowe zwiększanie dawki.

Pomocne może być również picie ziołowych naparów z imbirem oraz zmiana pory podawania leku, np. na wieczór. Jeśli skutki uboczne są ciężkie, nie ustępują lub nasilają się, należy zasięgnąć porady lekarza lub przerwać stosowanie leku.

Terapia analogami GLP-1 a inne metody leczenia otyłości

Czy terapia analogami GLP-1 jest skuteczna? Oto krótkie porównanie z innymi metodami leczenia otyłości:

• GLP-1 vs inne metody leczenia otyłości - Terapia analogami GLP-1 pozwala na utratę 5-15% masy ciała w ciągu roku, co przewyższa efekty większości farmakoterapii otyłości z użyciem orlistatu, połączenia bupropionu i naltreksonu.
• Dieta a GLP-1 - Dieta wspiera terapię GLP-1, zwiększając uczucie sytości i przyspieszając utratę wagi. GLP-1 zmniejsza łaknienie, co ułatwia pacjentom utrzymanie zdrowych nawyków żywieniowych. Sama dieta często nie jest wystarczająca, ale w połączeniu z GLP-1 daje lepsze i trwalsze efekty.
• Chirurgia bariatryczna a GLP-1 - Chirurgia bariatryczna przynosi szybsze efekty, z utratą masy ciała do 30%, ale jest inwazyjna i wiąże się z ryzykiem powikłań. GLP-1 jest nieinwazyjne i może być stosowane u osób, które nie kwalifikują się do operacji.

Jakie są prognozy dotyczące przyszłości terapii GLP-1?

Przyszłość terapii GLP-1 zapowiada się bardzo obiecująco, zarówno w leczeniu otyłości, jak i innych schorzeń metabolicznych. Może ona przynieść jeszcze bardziej skuteczne leki z mniejszą pulą działań niepożądanych i wykazujących większą skuteczność kliniczną. Ciekawą opcją jest połączenie analogu GLP-1 z agonistami GIP, jak w przypadku tirzepatydu. Oprócz tego nowe leki GLP-1 mogą pomóc w leczeniu innych schorzeń, np. stłuszczenia wątroby, a także zmniejszać ryzyko chorób sercowo-naczyniowych.

W kontekście przyszłości leczenia otyłości, nowoczesne preparaty GLP-1 mogą stać się kluczowym narzędziem w walce z globalną epidemią tej choroby, oferując bardziej efektywne i długotrwałe rozwiązania w kontrolowaniu masy ciała.