Łowicz. Przewodnicy PTTK zapraszają na spacer śladem Powstania Styczniowiego

Łowicki oddział PTTK i koło przewodników PTTK zaprasza w czwartek, 30 marca do wzięcia udziału w popołudniowym spacerze po ulicach miasta, w czasie którego zostaną przypomniane wydarzenia sprzed dokładnie 160 lat, gdy w Łowiczu straconych zostało dwóch powstańców styczniowych.

Spacer rozpocznie się o godz. 17.00 pod gmachem muzeum w Łowiczu. Łowiccy przewodnicy oprowadzą uczestników po mieście, pokazując miejsca związane z Powstaniem Styczniowym. Przedstawią wydarzenia, jakie w tym okresie miały miejsce w Łowiczu oraz przybliżą historię dwóch powstańców - Wincentego Bunszusa i Adolfa Szoppego.

To właśnie oni po wzięciu do niewoli po potyczce rosyjskiego wojska z oddziałem powstańczym Władysława Stroynowskiego pod Bolimowem zostali 30 marca 1963 roku straceni w Łowiczu. 

W programie spaceru przewidziano możliwość oddania hołdu zamordowanym powstańcom, przez złożenie kwiatów i zapalenie zniczy pod pomnikami na Nowym Rynku i przy ul. Powstańców 1863 roku. Udział w wydarzeniu jest bezpłatny.

Spacer jest częścią programu łowickich obchodów 160. rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego.

[ZT]297886[/ZT]

---

O powstaniu styczniowym w Łowiczu (strona UM Łowicz)

W Łowiczu znajdują się dwa pomniki poświęcone Powstańcom Styczniowym. Pierwszy, na Nowym Rynku, a wystawiony został w 1933 r. staraniem Komitetu Wykonawczego obchodu 70 rocznicy Powstania Styczniowego. Upamiętnia dwóch powstańców straconych w 1863 roku przez Rosjan: Wincentego Bunszusa i Adolfa Szoppego, biorących udział w walkach stoczonych, 7 lutego 1863 r., na terenie Puszczy Bolimowskiej.

Stoi w miejscu kaźni Adolfa Szoppego (Wincent Bunszus został rozstrzelany na łąkach Kostka – obecnie ul. Powstańców 1863 roku.) Niegdyś w tym miejscu stała szubienica. Forma pomnika to głaz narzutowy umieszczony na murowanej platformie. Na głazie umieszczono tablice z tekstem: „Miejsce stracenia powstańców 1863. Ku uczczeniu pamięci straconych z rąk zbirów moskiewskich kamień ten w 70 – ta rocznicę powstania kładzie: Społeczeństwo łowickie 1933”.

Drugi pomnik powstańców stoi przy ul. Powstańców 1863 r. w bezpośrednim sąsiedztwie skrzyżowania z ul. Gen. W Sikorskiego. Pierwotnie w tym miejscu stał wystawiony w 1917 r. drewniany krzyż znaczący mogiłę straconych powstańców. Jak wspomina w „Wiadomościach Historycznych” Władysław Tarczyński, naoczny świadek tego wydarzenia, grupa konnych żołnierzy dotąd jeździła końmi po mogile, aż całkowicie zostanie zatarte miejsce ich pochowku. Mieszkańcy Łowicza jednak doskonale pamiętali o grobie powstańców.

Jeszcze tego samego dnia jedna z dziewcząt zaniosła w to miejsce naręcze kwiatów, za co została aresztowana i zmuszona pod strażą sprzątać łowickie ulice. Inny mieszkaniec za postawienie na mogile na szybko sporządzonego krzyża został okrutnie pobity.

Przed 1914 r., kiedy przeprowadzano drogę publiczną od traktu bitego łowicko-łódzkiego do stacji drogi żelaznej łowicko-kaliskiej, przy kopaniu rowów znaleziono dwie zbite skrzynie z niestrawionymi jeszcze kośćmi: były to zwłoki wyżej wspomnianych skazańców, więc potajemnie wyjęto je i złożono na cmentarzu Emaus w grobie innego zabitego powstańca pod Bolimowem, Karola Mejora.

Na miejscu dawnej mogiły wystawiono staraniem żołnierzy 10 Pułku Piechoty pomnik, który w czasie II wojny Światowej, dokładnie w 1939 r., został zburzony przez hitlerowców. Ocalał tylko krzyż ozdobiony wieńcem z metalowych liści dębu, wieńczący jego konstrukcję.

Po wojnie pomnik został odbudowany i do dziś stoi przy ulicy wspomnianej ulicy. Na pomniku znajduje się tablica z napisem „Ku uczczeniu Pamięci straconych w tym miejscu powstańców Wincentego Bunszusa i Adolfa Szoppego”. Tablicę umieszczono w 1963 roku.