Dziecko z innym mężczyzną w trakcie małżeństwa

Czasami nasze życie układa się zupełnie inaczej, niż to zaplanowaliśmy. Małżeństwo bowiem nie zawsze trwa do końca życia, tylko po czasie okazuje się, że nie ma już między parą dawnych uczuć. W takiej sytuacji nietrudno o decyzję ułożenia sobie przyszłości z inną osobą. Jeśli jednak jeszcze w trakcie trwania małżeństwa kobieta zajedzie w ciążę z innym mężczyzną, pojawią się kłopoty związane z prawami do dziecka. Jak rozwiązać tę trudną sytuację z korzyścią dla wszystkich stron? O niuansach takich przypadków mówi właśnie ten tekst. 

Domniemanie ojcostwa 

W polskim porządku prawny istnieje tzw. domniemanie ojcostwa. Oznacza ono założenie, że dziecko, które urodziło się w trakcie trwania małżeństwa lub jakiś czas po jego zakończeniu, jest potomkiem męża matki. Dokładnie mówi o tym art. 62 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym „jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia, domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki. Domniemania tego nie stosuje się, jeżeli dziecko urodziło się po upływie trzystu dni od orzeczenia separacji”. Jak więc widać, ciąża z innym mężczyzną musi być w pewnym sensie udowodniona, gdyż prawo zakłada, że rodzicami dziecka są właśnie małżonkowie. Jeśli zatem dochodzi do sytuacji, że mężatka zachodzi w ciążę z innym partnerem, konieczne będzie tzw. powództwo o zaprzeczenie ojcostwa męża matki. 

Przeczytaj też: Ciąża z innym mężczyzną w trakcie trwania małżeństwa 

Powództwo o zaprzeczenie ojcostwa 

Obalenie opisanego domniemania odbywa się tylko przez wytoczenie powództwa o zaprzeczenie ojcostwa, o którym mówi art. 69 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: „§ 1. Matka może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa swego męża w ciągu sześciu miesięcy od urodzenia dziecka. § 2. Matka powinna wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa przeciwko mężowi i dziecku, a jeżeli mąż nie żyje – przeciwko dziecku”. Warto pamiętać, że nie bierze się pod uwagę daty poczęcia dziecka, tylko fakt, że narodziny jego miały miejsce jeszcze w trakcie trwania małżeństwa lub do 300 dni od jego ustania lub unieważnienia. Jeśli tak było – formalnie dziecko uznane jest za potomka męża matki. Pomóc w rozwiązaniu tej sytuacji, jeżeli jest niezgodna z prawdą, może faktycznie tylko wspomniane powództwo o zaprzeczenie ojcostwa. Należy mieć na uwadze, że matka musi je wytoczyć do pół roku po porodzie. Co ważne – może to zrobić również mąż czy były mąż matki dziecka. 

Ustalenie ojcostwa 

Potwierdzeniem ustalenia ojcostwa jest wpis w akcie urodzenia dziecka, gdzie umieszcza się informację o jego ojcu – za którego uznaje się męża (lub byłego męża) matki dziecka. Ustalenie ojcostwa ma różne skutki. Prowadzi do tzw. skutków rodzinnoprawnych. Zaliczamy do nich władzę rodzicielską, prawa do kontaktu oraz obowiązek zapewnienia środków materialnych do życia. Powoduje także prawo do dziedziczenia. Wszystko to jest aktualne aż do czasu zaprzeczenia ojcostwa, które w tym kontekście jest bardzo ważne – skoro ojcem dziecka nie jest mąż, tylko inny partner matki. Zaprzeczenie to będzie miało formę prawomocnego wyroku. Dzięki temu będzie podstawą do wpisania w akcie urodzenia dziecka dodatkowej wzmianki lub sporządzenia nowego aktu. Dopiero konsekwencją tych czynności jest możliwość ustalenia bądź uznania prawdziwego, tj. biologicznego, ojca dziecka. 

Źródło: Rozwodowy.pl